ดังที่เกริ่นไว้ข้างต้น คนที่ชอบเที่ยวแบบเดียวกันและกล้าหาญอดทน ลุยไปทุกที่ทุกรูปแบบน่ะหายากเหลือเกิน บางทีมีตังแล้วก็ไปไม่ได้ ไม่กล้าพอที่จะไปเดี่ยว อ่านที่ใครต่อใครมาเล่ากันแล้ว ใจงี้..ระริกอยากจะไปอย่างเขาบ้าง เพื่อน ๆ ก็คุณหนู ไม่ชอบสมบุกสุมบัน หรือไม่ก็ขี้เกียจคิด แกคิดละกันชั้นเอาด้วย แต่ยาก ๆ อย่ามาชวนชั้นนะ ถ้าไปช็อปละก้อแกค่อยบอก ไอ้เราก็ไม่ค่อยถูกกับการช็อปเสียด้วย นาน ๆ ที พอไหว ผลสุดท้ายก็ เฮ้อ....อดอีกตามเคย

ภาพที่ได้มานี้ได้มาอย่างตามมีตามเกิด ถ่ายเอาจากข้างหน้าต่าง ยานพาหนะที่ไป บางครั้งก็ไม่เหมาะจะชมวิวเอาเสียเลย กระจกมัวบ้าง ขุ่นบ้าง แย่งที่นั่งข้างหน้าต่างกับเขาไม่ทันบ้าง ครั้งไหนที่ได้ที่นั่งไม่ตรงหน้าต่าง อยากจะตรงไปขอเปลี่ยนกับคนที่ชอบนั่งหลับข้างหน้าต่างเสียเหลือเกิน แต่กลัวคำปฏิเสธเลยยกเลิกความคิดเสีย เพราะอะไร เชื่อไหมบางทีเราไม่อยากดูวิวหรอกแต่ถ้ามีคนอยากได้เราจะเสียดายและเกิดความหวงขึ้นมาทันที

ไปรถไฟเที่ยวนี้ หน้าต่างรถค่อยใสหน่อย พอที่จะถ่ายรูปข้างทางได้ ขณะนั้นรถไฟวิ่งไม่เร็วนัก กำลังเริ่มทำความเร็ว ภาพเลยค่อนข้างจะใช้ได้ตามประสาเราถ่ายเอาความ ไม่ได้ถ่ายเอาสวย ไม่งั้นจะมีต้นไม้หรืออะไรต่อมิอะไรมาบังกล้องเสียทุกที