ก็เพราะ "น้องน้ำ" ทีเดียวเชียวทำให้ต้องทิ้งบ้านช่องเป็นผู้อพยพหนีไปเกือบเดือน กลับมาต้นไม้แม้จะไม่ตายเพราะถูกน้ำท่วม ไม่ตายเพราะพอมีผู้ใจดีมาช่วยรดน้ำให้ แต่ก็ใกล้จะตายเพราะกองทัพหนอนมารุมกิน กองทัพหนอนนี้มีหลายรุ่น แต่ละรุ่นก็เข้ากัดกินใบต้นพลับพลึง และต้นมหาลาภ จนถึงรุ่นสุดท้ายจึงแทบไม่เหลืออะไรจะให้กินแล้ว รุ่นสุดท้ายนี้เป็นเวลาที่คนและเหมียวอพยพกลับมาพอดี ดูแล้วหากไม่ทำการย้ายหนอนออกจากต้นไม้ทั้ง ๒ ชนิด คงไม่เหลือแน่ ๆ เพราะความที่ใบหมดแล้ว พวกแก ๆ ทั้งหมดจึงเริ่มเจาะกินหัวใต้ดินทันที ทนไม่ด๊าย ทนไม่ได้ จึงจับหนอนออกมาใส่กล่องแล้วเอาใบผัก และผลไม้ ต่าง ๆ มา ทดลองให้กิน เช่น ใบผักกาด ผักกล่ำปลี แตงกวา ชมพู่ ฝรั่ง ใบบัวดิน ผลปรากฏว่า หนอนชิมไปอย่างละนิดละหน่อย แต่ที่ชอบกินเป็นใบบัวดินและใบผักกาด ก็ โอเคนะรับได้ แต่ดวงหนอนคงไม่ดี เพราะวันที่จับหนอนออกมานั้น ที่บ้านมีกำหนดฉีดปลวก ก็เอากล่องหนอนหนีแล้ว หลังจากนั้นอีกวัน กทม. เอาเครื่องเดินฉีดยุงที่ถนน ควันคลุ้งไปหมดอีกนั่นแหละ ต้องยกกล่องหนอนหนีอีกเป็นครั้งที่ ๒ คราวนี้เนื่องจากสังเกตเห็นว่า หนอนหลายตัวดูจะชอบกินใบบัวดิน จึงเด็ดเอามาใส่ให้ ผลปรากฏว่า หนอนหลายตัวชักดิ้นชัดงอตายไป เลยนึกขึ้นได้ว่า พิษจากยาฉีดยุงกทม. คงเล่นงานหนอนเข้าแล้ว จากหนอนที่เก็บมาใส่กล่องไว้ราว ๒๐ กว่าตัวกินใบบัวดินตายไปบ้าง ไม่ชอบกินใบต่าง ๆ ที่เอาไปให้บ้างจนอดตาย เหลือเป็นดักแด้ ๒ ตัว ดักแด้ตัวแรกคงเติบโตมาจากต้นมหาลาภ ตัวนี้เป็นสีเข้ม แต่ดักแด้ตัวที่ ๒ เป็นสีอ่อน เห็นได้ชัดว่าโตมาจากใบผักกาด เฝ้ารอถ่ายรูปว่าเมื่อออกจากดักแด้หน้าตาจะเป็นอย่างไร ถ่ายได้แต่ตัวแรก ตัวที่ ๒ พอเปิดฝาบินปร๋อออกไปเลย ถ่ายไม่ทันเพราะเธอเล่นออกจากดักแด้ตอนมืด ความจริงแล้วอยากดูตัวที่ ๒ มาก ว่าจะแข็งแรงหรือไม่เนื่องจากได้อาหารที่ผิดไปจากต้นไม้ที่แม่มาไข่ไว้ ก็คงแข็งแรงน่ะ เพราะบินปร๋อออกไปอย่างนั้น สงสัยว่าเวลาไปไข่จะไข่บนใบมหาลาภหรือใบผักกาด