"น้องน้ำ" ผู้มาเยือนกรุงเทพมหานคร เมื่อเดือนตุลาคม-ธันวาคม ๒๕๕๔ นอกจากจะทำความเสียหายอย่างยับเยินต่อที่ราบลุ่มภาคกลางและกรุงเทพฯ เมืองหลวง เมืองฟ้าอมรของประเทศไทยแล้วอย่างถ้วนทั่ว ไม่ว่าจะเป็นพื้นที่ที่น้องน้ำเธอเข้ามาหรือเข้ามาใกล้ ๆ  หรือไม่ทันมาถึงก็ตามที แต่สิ่งที่ทำให้ thaiphotosite ต้องเสียใจและอาวรณ์ คือ การจากไปของดำ (ดำ-ด้ำ) ที่เคยนำมาเล่าในหัวข้อ animal หลายครั้ง ไม่รู้ว่าเป็นการจากเป็นหรือจากตาย เพราะตั้งแต่บ้านหลังบ้านที่ดำไปฝากเนื้อฝากตัวขออยู่ด้วย กลับจากอพยพหนีน้องน้ำ ดำก็ไม่ได้กลับมาด้วย ไม่มีเสียงดำกระโดดบนหลังคา ไม่มีดำไต่รั้วลงมาหา มาถูด้วยความคิดถึง หรือมาขอปลาทูกิน ไม่มีดำอีกเลย จะถามไถ่ก็กลัวความจริงว่า ดำจากตายไปแล้ว เพราะในช่วงหลัง ๆ นั้น ดำกลายเป็นตัวปัญหาให้กับเจ้าของ เนื่องจากมีสมาชิกใหม่เข้ามาในบ้าน ดำจึงมีชีวิตอยู่บนหลังคาบ้านเป็นส่วนใหญ่ ถ้าฝนตกดำจะลงมานอนที่หลังบ้าน แต่ไม่ค่อยสะดวกเพราะดำกลัวไมโล แมวเจ่าเล่ห์ที่คอยเฝ้าตรงทางลงจากหลังคา ทำำให้ดำต้องถอยกลับไป ถ้าอากาศหนาว ดำจะมีเสื้อใส่ หนาวมากก็ใส่สองตัว ซึ่งการถูกใส่เสื้อนี้ดำคุ้นเคยมาก ไม่เดินหลังงอก้นเตี้ยเหมือนไมโล เสื้อของดำจะได้รับการซักอย่างสะอาด หรือเป็นเสื้อใหม่สีสันสวย ตัดเย็บเข้ารูปร่างสวยงาม ผิดกับของไมโล เจ้าของขี้เหนียว ตัดเอง ดังนั้นจึงไม่เข้ารูปร่าง สีสันแล้วแต่หาผ้าอะไรได้ก็เอาละ แต่ในระยะหลังนายคนเล็กได้ไปซื้อมา ทำให้ไมโลมีเสื้อสวยพอแข่งกับดำได้บ้าง แล้วดูซี ดำก็มาหายไปเสียแล้ว ทำไงดี?