ต้นแก้วมังกรเป็นพรรณไม้จากต่างประเทศ ไทยนำเข้ามาจากประเทศเวียตนามเมื่อประมาณ ๕ ปีมาแล้ว ผลสุกของแก้วมังกรมีรสชาติอร่อยสำหรับบางคนและไม่อร่อยสำหรับบางคน เนื้อของแก้วมังกรมีเมล็ดเล็ก ๆ สีดำแทรกอยู่เป็นจำนวนมาก นี่อาจเป็นเหตุผลให้บางคนไม่ชอบ เปลือกของแก้วมังกร "ลอก" ออกจากเนื้อได้ง่ายมาก ตามความคิดของเราผลสดถูกปากมากกว่าผลงอม รสชาติหวานจาง ๆ เนื้อฉ่ำน้ำ เคี้ยวเมล็ดแกรบ ๆ ไม่ถูกปากเหมือน สละ เงาะ มังคุด ลองกอง หรือทุเรียน ซึ่งเรียกได้ว่าเป็นผลไม้ประจำจังหวัดจันทบุรี เห็นมีผู้นิยมปลูกแก้วมังกรกันมาก อีกหน่อยคงได้พัฒนาให้ถูกปากมากยิ่งขึ้น

แก้วมังกรเป็นพืชในวงศ์กระบองเพชร (Cactaceae) เป็นกระบองเพชรเลื้อย (เรียกตามลักษณะของกิ่งก้านที่ทอดเลื้อยไปตามค้างหรือบนกิ่งที่อยู่ด้านล่าง) มีชื่อทางวิทยาศาสตร์ว่า Hylocerus undatus (Haw.) Britt & Rose มีชื่อสามัญว่า Dragon fruit และ Pitahaya ลำต้นมีลักษณะเป็น ๓ แฉก หยัก ๆ อวบน้ำ แฉกที่กล่าวถึง คือ ใบที่เปลี่ยนรูป ลำต้นจริงอยู่ตรงกึ่งกลางของแฉก ดอกมีขนาดใหญ่และยาว กลีบดอกสีขาวนวล ดอกบานตอนกลางคืน ออกดอกในช่วงเดือนพฤษภาคมถึงเดือนตุลาคม ข้อมูลนี้รวมมาจากเว็บต่าง ๆ ตรวจสอบกันไปมา เพราะชื่อวิทยาศาสตร์สะกดชื่อคนแต่งไม่ค่อยตรงกัน ซ้ำตำราที่มีก็ไม่ทันสมัยจึงไม่มีเรื่องแก้วมังกรเลย จะอ้างชื่อเว็บที่สรุปมาก็หลายเว็บเหลือเกินขออภัยด้วย ขอบคุณกูเกิลแล้วกัน

ภาพถ่ายเหล่านี้ถ่ายเมื่อ เดือนพฤษภาคม ๒๕๕๔