กะปอม หรือ ปอม เป็นชื่อเรียกกิ้งก่าในภาษาพื้นถิ่นของภาคอีสาน เช่นเดียวกับคำว่า ปอมข่าง ปอมขาง หรือกะปอมขาง ตามความในพจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน ๒๕๒๕ โดยได้กล่าวไว้ว่า กิ้งก่า เป็นชื่อสัตว์เลื้อยคลานในวงศ์ Agamidae ตัวมีเกล็ด หางยาว ชอบอาศัยบนต้นไม้ มีหลายสกุลและหลายชนิด เช่น กิ้งก่าบ้านหัวน้ำเงิน มีชื่อว่า Calotes mystaceus หรือกิ้งก่าเขาที่มีชื่อว่า Acanthosaura armata อีสานเรียก ปอม หรือกะปอม

คราวนี้มาดูคำว่า ปอมข่าง ปอมขาง หรือกะปอมขางกันบ้าง ท่านว่า ปอมข่าง เป็นคำพื้นเมืองภาคอีสาน ใช้เรียกชื่อกิ้งก่าขนาดใหญ่ชนิด Calotes mystaceus ในวงศ์ Agamidae หัวสีน้ำเงิน แต่บางครั้งเปลี่ยนเป็นสีน้ำตาลได้ ปอมขาง หรือกะปอมขางก็ว่า  ส่วนอนุกรมวิธานสัตว์อักษร ก. ฉบับราชบัณฑิตยสถาน ๒๕๔๐ (เก่าไปไหมนี่..) กล่าวถึงชื่อ แก้ว-กิ้งก่า ว่าเป็นกิ้งก่าในสกุลกิ้งก่าบ้าน เป็นกิ้งก่าขนาดกลาง ตัวเต็มวัยยาวจากปากถึงปลายหาง ๒๗ เซนติเมตร หางยาวกว่าตัว มี ๒ ชนิดย่อย คือ Calotes emma emma Gray และ Calotes emma altacristatus Schmidt ทั้ง ๒ ชนิดมีลักษณะและสีใกล้เคียงกันมาก โดยปรกติกิ้งก่าแก้วมีสีน้ำตาลอมเหลือง มีลายสีน้ำตาลเข้มขวางเป็นระยะ ๆ ตามลำตัว สามารถเปลี่ยนสีได้ดีมากและเปลี่ยนกลับไปกลับมาได้ (มิน่า.. ถึงได้ดูยากไม่รู้ว่าสีอะไรกันแน่ เจอหน้ากันไม่ทันไรก็ปรู๊ดหายไปแล้ว ทุกทีซิน่า..) 

thaiphotosite ได้เคยนำเสนอภาพกิ้งก่าไว้ใน animal44 เป็นกิ้งก่า่จากขอนแก่น คราวนี้เป็นกิ้งก่าที่มาวิ่งอยู่บนรั้วบ้าน ป่านนี้ไม่รู้ถูกเหมียว ๆ กินไปแล้วหรือยัง โทษฐานมาใช้ถนนสายเดียวกัน