ไมโล เป็นลูกของแม่มุมครอกสุดท้าย ถ้าไม่นับครอกที่ตายในท้องซึ่งทำให้แม่มุมต้องไปหาหมอเพื่อผ่าเอาออกไป ตอนนั้นแม่มุมท้องแก่แล้ว มีเลือดออกมาแล้วแต่ลูกก็ยังไม่ออกมาเสียที แม่มุมก็ทำท่าสบายดีกระโดดขึ้นกำแพงไต่ออกไปนอกบ้านตามปรกติ รออยู่ประมาณไม่ถึง ๒ วัน เจ้าของอดรนทนไม่ได้จึงต้องเอาตัวไปหาหมอ ตอนนั้นปลายปี พ.ศ. ๒๕๔๙ มุมเลยรอดตายกลายเป็นแมวหมันตั้งแต่นั้นมา เรื่องของไมโลนั้นเล่าไว้บ้างแล้วใน animal 05 และ 09 ในตอน 05 เป็นรูปไมโลตอนเล็ก ๆ ไมโลเกิดหลังทองขาวไม่นานนัก ทองขาวและทองดำเกิดในราวปลายปี ๒๕๔๘ ในขณะที่ไมโลและมะลิเกิดต้นปี ๒๕๔๙ (เรื่องของมะลิมีใน animal 07) ไมโลเป็นแมวนิสัยไม่ดีชอบกัดเวลาคนเล่นด้วย ไม่ใช่ไม่ชอบเวลาคนเล่นด้วย ชอบแต่ขอกัดหน่อยนึง ไม่มีนิสัยตะกละแต่ถ้ามีกลิ่นหอมยวนใจก็จะปีนโต๊ะกับข้าวไปคาบลงมากิน เวลากินมูมมามเลอะเทอะไปทั่ว เป็นแมวไม่มีมารยาทและไม่สามารถยับยั้งชั่งใจใด ๆ ทั้งสิ้น เป็นแมวฉลาดแกมโกง ได้ยินเสียงเจ้าของเปิดถุงเสียงดังก็อบแก็บจะต้องรีบมาดูทันทีว่าเขา(แมว)ได้กินอะไรกัน เมื่อแจกให้จะยังไม่กินของตัวเองจะคอยจ้องดูของคนอื่นหรือไม่อย่างนั้นก็รีบกินของตัวเองแบบหกหล่นเรี่ยราดเพื่อจะได้มีเวลาไปเฝ้าจานคนอื่น โดยเฉพาะจานแม่มุม เนื่องจากแม่มุมจะกินปลาทูเพียงซีกเดียว คือไม่พลิกกินอีกด้าน ดังนั้นจึงเสร็จไมโลทุกที เวลาจะขอเข้าบ้านไมโลจะเอาเท้าดันประตูมุ้งลวดให้มีเสียงดังโครม ๆ ติด ๆ กันหลาย ๆ ทีเหมือนคนเขย่ามุ้งลวดอย่างไรอย่างนั้นเลย ทำให้มุ้งลวดหลุดจากร่องเป็นประจำ ในจำนวนแมวที่เลี้ยงมา แม่มุมเปิดประตูเก่งที่สุดและขาว-ขาวโง่ที่สุด ขาว-ขาวเพิ่งจะเปิดเป็นเมื่อไม่นานมานี้เอง แต่เปิดได้แต่ประตูแบบผลักที่เจ้าของลืมล็อกนะแบบเลื่อน ๆ นั้นยังเปิดไม่เป็นเช่นเดิม ไมโลนั้นไม่แน่ใจว่าเคยเปิดได้หรือไม่ เห็นแต่เขย่าให้คนเดินมาเปิดให้ลูกเดียว คงเป็นเพราะแม่มุมเปิดประตูทิ้งไว้ประจำ เช่น อยู่ในบ้านก็เปิดออก อยู่นอกบ้านก็เปิดเข้า อย่างนี้ละมังตัวอื่น ๆ จึงไม่คิดเปิดเองอาศัยแม่มุมเปิดให้อย่างเดียว (ภาพเหล่านี้ถ่ายเมื่อ เดือนพฤษภาคม ๒๕๕๔)