วันนี้เพิ่งไปค้นเจอ คราวญาติที่รักมีโอกาสไปเยี่ยมเยียนหมู่บ้านของชาวซาไกที่ทางภาคใต้ อย่างที่เคยบอกไว้แล้ว เธอและพรรคพวกของเธอเกือบทุกคนนั้น เป็นคนชอบสัตว์เลี้ยง โดยเฉพาะแมว หมา ที่พบเจอตามที่ต่าง ๆ เจอทีไรก็ถ่ายรูปมาทุกที จน thaiphotosite มีวัตถุดิบมานำเสนออยู่เรื่อย ๆ อันได้แก่ animal40 (ของฝากจากคลองคูเมือง) animal39 (ของฝากจากอยุธยา) animal35 (ของฝากจากวัดปทุม) และ animal28 (ของฝากจากสุราษฎร์) วันนี้ไม่ตั้งชื่อว่า ของฝากจากซาไกเหมือนเช่นที่ผ่านมา แต่จะขอตั้งว่า "แมวซาไก" เพราะเป็นแมวของชาวซาไกที่เลี้ยงเอาไว้จริง ๆ มีหลายตัวด้วย ที่สำคัญที่ทำให้ thaiphotosite ปวดใจก็คือ แมวซาไกรักใคร่ปรองดองกันดีเหลือเกิน นอนกันเป็นกลุ่ม ผิดกับสามตัวที่บ้านเข้าใกล้กันไม่เกิน ๑ เมตร ก็ตาขวางตบกันกระจายแล้ว

รูปภาพที่นำเสนอนั้นไม่ชัดเจนนักเพราะแมวนอนกันอยู่ใต้ถุนบ้านที่แสงเข้าน้อย แดดภายนอกจ้า คงยากที่จะถ่ายให้แมวรู้ตัวกันเพราะอาจตื่นตกใจ พอดีพอร้ายก็อดได้ถ่ายภาพกัน ในภาพมีตัวหนึ่งสีดำปลอดตื่นแล้วมองดูกล้องอยู่เห็นตาสีเหลือง อีกตัวน่ารักมากหน้าขาวเหลืองคงง่วงตายังไม่อยากลืมเห็นขอบตาเฉียงเชียว อีกภาพแมวกระจายกันไปหมดแล้ว ดูภาพทั้งหมดที่ญาติถ่ายมาแล้ว ได้ข้อคิดว่า ทั้งคนและสัตว์ต่างก็ยึดซึ่งกันและกันไว้ คนยึดไว้ด้วยความรัก ความเอ็นดู เลี้ยงไว้เป็นเพื่อน สัตว์ก็ยึดคนเอาไว้เป็นที่พึ่ง เป็นอู่ข้าวอู่น้ำ และรักตอบ คนเราไม่ว่าจะยากจนเพียงใดก็ไม่เคยตัดขาดจากสัตว์เลี้ยงได้เล