วัดสรศักดิ์ ตั้งอยู่ที่ด้านเหนือของกำแพงเมืองที่มีวัดมหาธาตุเป็นศูนย์กลาง หรือเป็นเมืองใหม่ที่มีมาตั้งแต่สมัยพ่อขุนรามคำแหงมหาราช (เมืองเก่าในระยะแรกตั้งกรุงสุโขทัยอยู่ที่วัดพระพายหลวง central37) โบราณสถานประกอบด้วย วหาร ๑ หลัง แท่นบูชาซึ่งอยู่ ๔ ด้านของเจดีย์ และเจดีย์ทรงลังกา หรือทรงกลม ซึ่งสมัยสุโขทัยมักนิยมสร้างเป็นรูปช้างแบกเจดีย์ (เจดีย์ทรงกลมที่มีช้างล้อมรอบฐาน) ตามความเชื่อที่ว่าช้างเป็นสัตว์พาหะนะของพระเจ้าจักพรรดิ์ ที่ควรคู่กับการเป็นพาหะนะค้ำจุลพระพุทธศาสนาให้ยั่งยืนตลอด ๕,๐๐๐ ปี ที่ทางทิศตะวันตกเยื้องไปทางทิศใต้ของวัด มีศาลตาผาแดงตั้งอยู่ ศาลนี้กรมศิลปากรได้พบชิ้นส่วนเทวรูปและเทวสตรีประดับด้วยเตรื่องตกแต่งอย่างงดงาม อาจเทียบได้กับศิลปเขมรแบบบายนรุ่นแรก ๆ

ตามประวัติในศิลาจารึกวัดสรศักดิ์ กล่าวว่า นายอินทรสรศักดิ์ ได้ขอพระราชทานที่ดินขนาด ๑๕x๓๐ วาจากออกญาธรรมราชา เจ้าเมืองสุโขทัย เพื่อสร้างวัดถวาย ครั้นสร้างเสร็จจึงนิมนต์เจ้าน้าของออกญาธรรมราชา พระมหาเถรธรรมไตรโลกฯ จากตำบลดาวขอนมาจำพรรษา  ต่อมาในปี พ.ศ. ๑๙๕๙ สมเด็จพระบรมราชาธิราชที่ ๓ เจ้าสามพระยา ซึ่งขณะนั้นยังทรงพระเยาว์เสด็จพร้อมด้วยพระราชมารดาและพระมาตุฉา (น้า) มาบำเพ็ญพระราชกุศลที่วัดสรศักดิ์นี้ โดยได้ทรงพำนักที่พระตำหนักติดกับวัดสรศักดิ์ด้านทิศตะวันตก จากข้อความทำให้ทราบตำแหน่งของวังเจ้านายตลอดจนถึงกษัตริย์ของกรุงสุโขทัยว่า ควรจะอยู่ตรงบริเวณทิศตะวันตกของวัดสรศักดิ์เหนือศาลตาผาแดง เสียดายจัง thaiphotosite ไม่ได้ไปดูและเก็บภาพศาลตาผาแดงมาฝาก

(ข้อมูลจากหนังสือนำชมอุทยานประวัติศาสตร์สุโขทัย ศรีสัชนาลัย กำแพงเพชร)