ต้นต้อยติ่งเป็นพืชไม้ลัมลุก (herb) ขนาดเล็กขึ้นได้ในทุกที่ ขยายพันธ์โดยการแตกของฝักแห้งสีน้ำตาล ซึ่งมักเรียกกันว่า "เม็ดต้อยติ่ง" ฝักมีลักษณะกลมยาว มีเมล็ดเล็ก ๆ จำนวนมากอยู่ภายใน ฝักของต้อยติ่งเมื่อถูกน้ำจะแตกเสียงดัง "เปรี๊ยะ" และจะดีดเมล็ดให้กระจายออกไปไกลจากต้น นับเป็นวิธีการขยายพันธุ์ของพืชวิธีหนึ่ง ทั้งนี้เพื่อขยายเขตและป้องกันการแย่งอาหาร ถ้าถือว่าต้อยติ่งเป็นวัชพืชก็จัดเป็นวัชพืชที่ยากต่อการจำกัดบริเวณ ความจริงแล้วเมล็ดต้อยติ่งสามารถใช้ทำยาพอกฝีได้ ต้นต้อยติ่งที่พบในประเทศไทยมี ๒ ชนิด คือ ชนิดที่มีดอกเล็กสีม่วงแดงใช้ทำยาพอกฝี มีชื่อพื้นเมืองว่า น้ำดับไฟ และ ต้อยติ่ง มีชื่อทางวิทยาศาสตร์ Hygrophila erecta (Burm.f.) Hochr. อีกชนิดหนึ่ง เป็นชนิดที่มีดอกใหญ่สีม่วงน้ำเงินเป็นพรรณไม้ล้มลุกจากต่างประเทศ มีชื่อพื้นเมืองว่า อังกาบ หรือ อังกาบฝรั่ง หรือต้อยติ่งฝรั่ง มีชื่อทางวิทยาศาสตร์ Ruellia tuberosa Linn.  ทั้งต้อยติ่งและต้อยติ่งฝรั่งจัดอยู่ในวงศ์ Acanthaceae

(ข้อมูล พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน ๒๕๒๔  พจนานุกรมสัตว์และพืชในเมืองไทยของ ดร. วิทย์ เที่ยงบูรณธรรม ๒๕๓๗ และศัพท์พฤกษศาสตร์ อังกฤษ-ไทย ฉบับราชบัณฑิตยสถาน ๒๕๔๑)