คำว่า "ยี่หร่า" พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน ๒๕๒๕ กล่าวว่า เป็นชื่อที่ใช้เรียก "เทียนขาว" ซึ่งผลแก่แห้งของไม้ล้มลุกในวงศ์ Umbelliferae มีชื่อวิทยาศาสตร์ Cumminum cyminum Linn. และใช้เป็นเครื่องเทศ ตรงกันกับ "ยี่หร่า" ในพจนานุกรมสัตว์และพืชในเมืองไทยของวิทย์ เที่ยงบูรณธรรม ๒๕๓๗ ที่กล่าวว่า ยี่หร่า มี ๒ ชนิด คือ ชนิดที่มีชื่อไทย เทียนขาว ชื่อสามัญ Cumin seed และ ชนิดที่มีชื่อไทยหลายชื่อ กะเพราญวน จันทร์หอม เนียมต้น เนียม และโหระพาช้าง จัดอยู่ในวงศ์ Labiatae มีชื่อวิทยาศาสตร์ว่า Ocimum gratissimum Linn. นี่คือคำตอบข้อข้องใจของ thaiphotosite ที่นึกถึงคำว่า ยี่หร่าต้องเป็นเม็ด ๆ แห้ง ๆ รวมอยู่ลูกผักชี กระวาน กานพลู ที่ใช้ห่อผ้าขาวใส่ต้มไปกับไข่พะโล้ให้หอมฉุย (เดี๋ยวนี้เขามีเครื่องพะโล้สำเร็จรูปมาขายแล้ว การใส่ห่อเครื่งเทศแบบโบราณคงไม่มีแล้ว) ที่ข้องใจเพราะว่า คนที่บ้านเอาต้นยี่หร่ามาปลูก หน้าตาเหมือนใบกะเพราแล้วเรียกว่าต้นยี่หร่า ยังนึกว่าจะรอดูลูกยี่หร่า เพิ่งถึงบางอ้อ ขืนรอก็คงไม่ได้เห็น เพราะนอกจากคนที่บ้านจะเอายอดไปผัดหมดทุกทีไม่ทันได้ออกดอกแล้ว ยังเป็นไม้คนละพันธุ์กันอีกด้วย คงไม่มีลูกเป็นยี่หร่าเครื่องเทศแน่ ๆ ท่านวิทย์ยังบอกอีกว่า ต้นไม้สองชนิดนี้เป็นพรรณไม้ล้มลุกจากต่างประเทศ (อีกแล้ว!!)

สรุป ลูกยี่หร่าเครื่องเทศ (Cumin seed) มีชื่อ Cumminum cyminum Linn. ส่วนใบยี่หร่าใช้ผัด (Shrubby basil) มีชื่อ Ocimum gratissimum Linn. โดยรายละเอียดและชื่อสามัญของ Ocimum เอามาจาก อนุกรมวิธานพืชอักษร ก ฉบับราชบัณฑิตยสถาน ๒๕๔๗ ซึ่งระบุไว้ดังต่อไปนี้

กะเพราช้าง จัดอยู่ในวงศ์ Labiatae (Lamiaceae) มีชื่อหลากหลายได้แก่ ยี่หร่า กะเพราญวน (กทม.) จันทร์ขี้ไก่ เนียมต้น (แม่ฮ่องสอน) จันทร์หอม เนียม (เชียงใหม่) โหระพาช้าง (กลาง) สะหลีดี (กะเหรี่ยงแม่ฮ่องสอน) เป็นไม้พุ่ม ลำต้นเป็นสี่เหลี่ยม สีเขียวอมแดง ใบรูปรี มีขนและมีกลิ่นหอมฉุน ออกเรียงตรงข้ามสลับตั้งฉาก (ข้อนี้จริง ไปดูกับตามาแล้ว) ดอกช่อ แบบช่อฉัตร กลีบเลี้ยงสีเขียวปนม่วงรูประฆัง กลีบดอกสีขาว รูปปากเปิด (ข้อนี้ไม่รู้เพราะยังไม่เคยมีดอกให้เห็นเลยสักที) ในอินเดียใช้เป็นพืชสมุนไพร น้ำมันจากใบกะเพราช้างใช้ฆ่าเชื้อจุลินทรีย์และฆ่ายุงได้ ใช้หยอดหูแก้อาการปวดหู ฯลฯ