ว่านเพชรนารายณ์ ตามเศรษฐมันตร์ กาญจนกุล ๒๕๕๓ เป็นไม้พุ่มที่มีเหง้าสั้น ๆ ลำต้นสูงประมาณ ๔๐-๖๐ เซนติเมตร ใบเป็นใบเดี่ยว รูปหอก ปลายแหลมโคนมน ออกเรียงสลับเป็นระนาบเดียวกัน ก้านใบยาว ขอบใบเรียบ แผ่นใบเป็นร่องเห็นได้ชัด ดอกออกเป็นช่อยาว ดอกมีขนาดเล็ก มีสีขาวและมีกลิ่นหอมอ่อน ๆ ดอกบานตอนกลางคืน นิยมปลูกเป็นไม้ประดับ ชอบดินระบายน้ำได้ดี และชอบแสงแดดรำไร ที่บ้านปลูกใส่กระถางวางไว้ใต้ต้นเชอรี่ ดังนั้นต้นที่บ้านก็เข้าตำราได้โดยไม่รู้ตัว ตำราบอกอีกว่า ว่านเพชรนารายณ์มีอายุหลายปี มิน่า! ต้นที่บ้านจึงอยู่ยั้งยืนยงมาถึงทุกวันนี้ ทั้ง ๆ ที่ได้ปล่อยใว้ให้เทวดาช่วยเลี้ยงอยู่ตั้งนานเป็นสิบปีได้มั้ง ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเป็นว่านเกือบจะถอนทิ้งไปแล้ว โชคดีจริง ๆ ไม่งั้นไม่มีวัตถุดิบมาเล่าให้ฟัง

ว่านเพชรนารายณ์เป็นว่านมหาเสน่ห์ที่ตำราทางโบราณระบุว่า (ฮา! กาญจนกุลก็อ้างตำราเหมือน thaiphotosite เลย) "เมื่อขุดว่านนี้ต้องหาฤกษ์ คือ คืนเดือนดับ แรม ๑๕ ค่ำ จึงบูชาด้วยดอกไม้แล้วเสกด้วยคาถา (ไม่ได้ระบุว่าต้องบูชาด้วยดอกอะไร) "โอม ไชยยะ ไชยยะ ประชัยยะ ปราชัยยะ มะหาเพชร สะตรูยะยัง สัพลาภัง สะวาหะ" คาถานี้ต้องเสก ๑๐๘ จบ และก่อนเสกต้องหันหน้าไปทางทิศบูรพาด้วย (คาถานี้จะศักดิ์สิทธิ์หรือไม่อย่างไร thaiphotosite ไม่ทราบ แต่พยายามคัดลอกมาให้ถูกต้องทุกคำ เผื่อจะได้ไม่โดนกล่าวโทษว่าเกิดจากความไม่รอบคอบของ thaiphotosite ฮิ! ฮิ!)

มาว่ากันด้วยข้อมูลวิชาการกันบ้าง ว่านเพชรนารายณ์ จัดอยู่ในวงศ์ Agavaceae ชื่อสามัญไม่ระบุ ชื่อวิทยาศาสตร์ Dracaena thalioides hort. Macoy ex E.Morren (ชื่อคนตั้งแปลก ๆ) ชื่ออื่น ๆ ท่านว่า ชื่อ ขุนโจรกลับใจ

การขยายพันธุ์ว่านชนิดนี้ ท่านว่า ทำได้โดยการแยกหน่อ แยกเหง้า