เสาวรสเป็นพรรณไม้เลื้อยจากต่างประเทศ มีชื่อพื้นเมืองว่า สุคนธรส (คนภาคกลางเรียก) จัดอยู่ในวงศ์ Passifloraceae มีชื่อวิทยาศาสตร์ว่า Passiflora laurifolia Linn. (พจนานุกรมสัตว์และพืชในเมืองไทย วิทย์ เที่ยงบูรณธรรม ๒๕๓๗) เป็นไม้เถา ดอกสีม่วง มีกลิ่นหอม (พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน ๒๕๒๕) มาเรื่อง ไม้เลื้อยของ เศรษฐมันตร์ กาญจนกุล ๒๕๕๓ กันมั่ง ท่านกล่าวว่า ไม้ในสกุล Passiflora เป็นไม้เลื้อยประเภทไม้ล้มลุก ขึ้นบนดิน มีมือเกาะ ใบเดี่ยวรูป ๓ แฉก แบบนิ้วมือ มือเกาะออกจากตำแหน่งที่อยู่ตรงข้ามกับตำแหน่งของใบ ดอกเป็นดอกเดี่ยว มีขนาดใหญ่ ประมาณ ๙ เซนติเมตร มีกลีบเลี้ยงและกลีบดอกจำนวนอย่างละ ๑๐ กลีบ โดยกลีบเลี้ยงสีเขียวจะวางอยู่ใต้กลีบดอกที่มีสีม่วงสดใส มีโครงสร้างพิเศษที่เรียกว่า โคโรนา (corona) เกิดอยู่ระหว่างชั้นของกลีบดอกกับเกสร มีลักษณะเป็นเส้น ๆ มากมาย เรียงตัวตามแนวรัสมี ทำให้พืชสกุลนี้มีความแตกต่างจากพืชสกุลอื่น ๆ อย่างชัดเจน (คำว่า corona คณะกรรมการบัญญัติศัพท์ของราชบัณฑิตยสถานสาขาพฤกษศาสตร์บัญญัติว่า กระบังรอบ หรือ มงกฏ หรือระยางค์ประดับ ส่วนคณะของวิทยาศาสตร์สาขาฟิสิกส์ใช้ทับศัพท์ว่า คอโรนา เพราะถ้าฟิสิกส์จะใช้ตามอย่างสาขาอื่นคงไม่เข้ากัน จริงใหม?)

ภาพของดอกเสาวรส หรือรสสุคนธ์นี้ถ่ายจากที่ใดที่หนึ่ง (นึกไม่ออกเอาเลย) ในอุทยานแห่งชาติภูเวียง จังหวัดขอนแก่น ในคราวไปเยือนถิ่นไดโนเสาร์ ครั้งนั้นได้มีโอกาสบันทึกภาพกระดูกไดโนเสาร์ในหลุมขุดด้วย (อาศัยบารมีผู้หลักผู้ใหญ่ว่างั้นเถอะ ลำพัง thaiphotosite ตัวจ้อย ๆ ไม่มีโอกาสดี ๆ อย่างนี้หรอก) วันดีคืนดีจะเอามาให้ชมกัน สำหรับภาพเสาวรสค้นดูแล้วมีอยู่ภาพเดียวจริง ๆ ไม่รู้ว่า ทำไมถึงไม่บันทึกหลาย ๆ รูป อาจกลัวเปลืองฟิล์มก็ได้ แต่ก็พอเห็นว่า ใบเป็น ๓ แฉกจริง ๆ