ชมนาดหรือชำมะนาด เป็นพรรณไม้เถาเลื้อยจากต่างประเทศ เถาแข็งมีจุดประเลื้อยพาดไม้อื่นได้ยาวมากกว่า ๘ เมตร ใบรูปยาว ปลายและโคนแหลม ผิวใบเรียบเป็นมัน มีสีเขียวแก่ ใบยาวประมาณ ๑๐ เซนติเมตร ดอกออกตามข้างกิ่งหรือปลายยอด ดอกสีขาวอมเขียว (ที่บ้านเห็นออกสีขาวนะ) อยู่กันเป็นพวง พวงหนึ่งมีประมาณ ๑๐-๑๕ ดอก มีกลิ่นหอมแบบข้าวใหม่ หรือน้ำใบเตย ดอกมีกลีบ ๕ กลีบเชื่อมติดกันเป็นถ้วยตื้น ๆ ปลายกลีบแยกจากกันเป็นแฉก ในดอกมีเกษรตัวผู้ ๕ อันติดกัน ตรงกลางเป็นรูปแหลมแบบหัวลูกศร ขนาดดอก ๑ เซนติเมตร ชมนาดจัดอยู่ในวงศ์ Apocynaceae  มี ๒ ชนิด (species) คือชมนาด ชำมะนาด ดอกข้าวใหม่ อ้มส้าย ชำมะนาดฝรั่ง ชำมะนาดกลางและชำมะนาดใหญ่ มีชื่อทางวิทยาศาสตร์ว่า Valleris glaba Ktze ส่วนชำมะนาดเล็ก หญ้าช้างย้อย หญ้าช้างน้อย และทางเม่นเครือ ซึ่งเป็นพรรณไม้เลื้อยพื้นเมืองมีลักษณะคล้ายกับชมนาด มีชื่อวิทยาศาสตร์ว่า Vallaris solanacea Ktze และมีชื่อสามัญ Breed Flower

ชำมะนาดเป็นไม้มียางสีขาวเมื่อหัก เว็บหมอชาวบ้านกล่าวว่า น้ำยางสีขาวค่อนข้างเหนียว ใช้ทำยารักษาบาดแผลภายนอก ทำยาถ่ายอย่างแรง ฯลฯ ต้นชมนาดที่บ้านไม่ค่อยออกดอก ข้อมูลในเว็บแนะนำให้ปลูกในที่มีแดด คงเป็นเพราะปลูกติดกันกับต้นใบระบาด จึงแย่งแดดกับเขาได้ไม่ดีนัก มีดอกให้ถ่ายรูปเพียงช่อเดียวเกือบจะโรยแล้วอีกด้วย

(ภาพเหล่านี้ถ่ายเมื่อ เดือนพฤษภาคม ๒๕๕๔)