ต้นหมากแดงเป็นไม้ในวงศ์ปาล์ม (Palmae) เป็นปาล์มแตกกอ ลำต้นมีขนาดเส้นผ่านศูนย์กลางราว ๑๐-๑๕ เซนติเมตร ผิวลำต้นเรียบ มีข้อปล้องชัดเจน ใบเป็นใบประกอบแบบขนนก ออกแบบเรียงสลับ ใบย่อยผอมยาว กว้าง ๒-๕ เซนติเมตร ยาว ๔๕-๕๕ เซนติเมตร ขอบขนาน ปลายเรียวแหลม โคนใบรูปลิ่ม ใบด้านบนสีเขียวแก่ ด้านล่างเขียวอ่อนเหลือบเงินเล็กน้อย ก้านใบและกาบใบมีสีแดงสดสะดุดตา ดอกสีเขียวอ่อน ออกเป็นช่อแบบช่อแยกแขนง ช่อดอกยาว ๕๐ เซนติเมตร เป็นดอกแยกเพศแต่อยู่ร่วมต้น (ขอบคุณอากู๋ ที่ทำให้สามารถค้นข้อมูลได้ทันใจ เพราะตำราที่มี พจนานุกรมสัตว์และพืชในเมืองไทย โดยวิทย์ เที่ยงบูรณธรรม ๒๕๓๗ ไม่มีรายละเอียดอื่น นอกจากข้อมูลชื่อทางวิทยาศาสตร์) ที่บ้านมีต้นหมากปลูกใส่กระถางเอาไว้ ๓ กอ เข้าใจว่า กอหนึ่งเป็นหมากนวล อีกกอหนึ่งสีเขียวแตกกอ เดาเอาว่าเป็นหมากเขียว อีกต้นยังงง เพราะต้นใหญ่ปลูกไว้ในกระถาง แต่นางแมวขาว (ตัวสีน้ำตาลแต่ชื่อขาว) ชอบปีนขึ้นไปนั่งยอง ๆ ปล่อยฉี่ใส่อยู่เรื่อย กว่าจะรู้สาเหตุว่าทำไมต้นถึงเฉาทำท่าจะตาย ก็นานโข เลยต้องยกกระถางออกจากจานรองไปไว้ที่พื้นดินแล้วหมั่นรดน้ำให้ระบายน้ำฉี่ออกไป ปรากฏว่า ต้นใหญ่ ๒ ต้นตายไปเรียบร้อย ขณะนี้เหลือต้นลูกอยู่ ๒ ต้น ยังไม่โต ว่าเรื่องวิชาการบ้าง หมากแดง (ที่อยากได้มาปลูกบ้างแต่ยังไม่สบโอกาส มีแค่ได้เก็บภาพมาจากอุทยานฯ ร.๒ อัมพวา) มีชื่อสามัญ Sealing-wax palm มีชื่อพื้นเมือง หมากแดง หมากวิง ชาวใต้เรียกว่า กับแดง มีชื่อทางวิทยาศาสตร์ว่า Cyrtostachys lakka Becc. ชื่อสามัญจากอากู๋ เพิ่มให้อีก ๓ ชือ คือ Lipstick palm, Raja palm และ Maharaja palm รักชอบชื่อไหนก็เลือกเอาก็แล้วกันนะ