ข้อมูลจากพรรณไม้ในสวนหลวง ร.๙ พ.ศ. ๒๕๓๙ ซึ่งมีทั้งภาพและคำบรรยาย บอกไว้ว่า สายน้ำผึ้งเป็นไม้เถา กิ่งสีน้ำตาล(เป็น)มัน มีขนนุ่ม  ใบเดี่ยวออกเป็นคู่ตรงข้ามกัน รูปใบขอบขนานแกมรูปไข่หรือรูปหอก โคนมนปลายแหลมเป็นติ่งสั้น ๆ (เป็นอย่างไรหวา นึกไม่ออก ไอ้เป็นติ่งสั้น ๆ เนี่ย) ใบด้านบนสีเขียวเข้มเป็นมัน ก้านใบสั้น ดอกมีสีเหลืองอมส้ม (บางตำราว่าดอกมีสีเหลืองอ่อนจนเกือบขาว) มีกลิ่นหอม ดอกออกเป็นช่อ ช่อละ ๒ ดอก (บางตำราว่า และดูในภาพที่ได้นำเสนอในที่นี้ก็มีช่อละ ๒ ดอกจริง ๆ) ดอกออกตามง่ามใบ โคนช่อมีใบประดับ (คิดเองว่าคงเป็นใบขนาดเล็ก ๒ ใบที่โคนดอก) ดอกมีกลีบ(ด้านล่าง)ติดกันเป็นหลอด ปลายแยกออกเป็นกลีบ กลีบบนมี ๔ หยัก กลีบล่างกลีบเดียวและไม่มีหยัก ดอกยาว ๒-๕ เซนติเมตร เกสรตัวผู้ยาวกว่ากลีบดอก ผล กลมสีดำ เส้นผ่านศูนย์กลาง ๖-๗ มิลลิเมตร ลักษณะเกลี้ยง สายน้ำผึ้งเป็นไม้พื้นเมืองทางเขตอบอุ่นตอนเหนือ

ต้นสายน้ำผึ้งจัดอยู่ในวงศ์ Caprifoliaceae มีชื่อวิทยาศาสตร์ว่า Lonicera japonica Thunb. และชื่อสามัญ Honey Suckle เสียดายหนังสืออ้างอิงยอดนิยมของ thaiphotosite เล่มอื่น ๆ ไม่มีต้นสายน้ำผึ้ง มิฉะนั้นคงได้ชื่อพื้นเมืองมาเล่าให้ท่านฟังแล้ว