นอกจากทำให้สุกแล้วเรายังนำมารับประทานสด เป็นเครื่องจิ้มกับน้ำพริกต่าง ๆ ยิ่งถ้าได้เด็ดมาจากต้นใหม่ ๆ รสจะหวานกรอบ

มีหนังสืออยู่เล่มหนึ่ง พูดถึงสมุนไพรเสริมความงามและอายุยืน เขียนโดยวีรฉัตร ชูพงษ์ บอกว่า เปลือกฝักของถั่วฝักยาว สามารถนำมาต้มกิน หรือพอกบรรเทาอาการปวดบวมตามข้อเคล็ดยอกบริเวณเอว หรือทารักษาแผลที่เต้านม อย่างนี้ก็แปลว่าฝักแก่ คงไม่ใช่ฝักอ่อนอย่างที่เรานำมาทำผัด ต้มจิ้มน้ำพริกละมัง อ่านแล้วงง.. แล้วยังว่า เมล็ด นำมาสด ๆ หรือตากแห้งแล้วต้มน้ำดื่ม มีคุณสมบัติช่วยให้ไตและม้ามแข็งแรง แล้วไอ้ที่เรากินเข้าไปทั้งเมล็ดล่ะ ช่วยได้หรือไม่ อ่านแล้วงงอีกเหมือนกัน ช่างเถอะนะ

ถั่วฝักยาวเป็นพรรณไม้ล้มลุกเลื้อย ดอกสีม่วงอ่อนหรือขาว มีผลเป็นฝัก ยาวประมาณ ๖๐ เซนติเมตร เมล็ดภายในฝักมีรูปร่างคล้ายไต ถั่วฝักยาวจัดอยู่ในวงศ์ Leguminosae มีชื่อสามัญ Cow pea และ Yard long bean มีชื่อวิทยาศาสตร์ว่า Vigna unguiculata (L.) Walp. subsp. sesquipedalis (L.) Verdc. ชื่อยาวหน่อย เพราะเป็นชนิดที่แยกออกเป็นชนิดย่อยอีกที

ข้อมูลวิชาการจากพจนานุกรมสัตว์และพืชในเมืองไทย ของวิทย์ เที่ยงบูรณธรรม ๒๕๓๙