วันนี้ตำรา ๓ เล่มของ thaiphotosite ไม่เกาเหลากัน ไปด้วยกันเป็นปี่เป็นขลุ่ยดีจริง ๆ พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถานกล่าวว่า งิ้วเป็นชื่อต้นไม้ขนาดใหญ่ ที่กิ่งก้านและลำต้นมีหนามแหลมคม เปลือกสีเทา ขรุขระ ดอกสีแดงสด ปุยในผลมีสีขาวใช้ยัดหมอนและที่นอนได้ (เพิ่งทราบเรื่องปุยงิ้วใช้ประโยชน์แบบเดียวกับนุ่นและฝ้าย) 

พรรณไม้ในสวนหลวง ร.๙ กล่าวว่า งิ้วเป็นไม้ต้น สูง ๑ๆ-๑๕ เมตร ลำต้นและกิ่งมีหนาม เรือนยอดแผ่กระจายหรือเป็นรูปทรงกลม โปร่ง ใบเป็นใบประกอบแบบนิ้วมือ ประกอบด้วยใบย่อย ๕-๗ ใบ (ต้นสูงมากไม่เห็นใบเลย) ดอกสีแดงหรือเหลือง ผลกลมยาวสีเขียว ขนาด ๑๕-๒๐ เซนติเมตร เมื่อแก่เป็นสีน้ำตาลและแตก ภายในมีเมล็ดสีน้ำตาล มีปุยสีขาวหุ้ม ออกดอกระหว่างเดือนธันวาคม-กุมภาพันธ์ (มิน่ามาคราวนี้ถึงเห็นดอก มาถูกเดือนนั่นเอง)

พจนานุกรมสัตว์และพืชในเมืองไทย โดยวิทย์ เที่ยงบูรณธรรม กล่าวว่า งิ้วเป็นพรรณไม้ยืนต้น จัดอยู่ในวงศ์ Bombacaceae มีชื่อสามัญหลายชื่อมาก Silk cotton tree, Kapok tree, Cotton tree, Red cotton tree และ Shaving brush ชื่อพื้นเมือง งิ้วบ้าน งิ้วปง งิ้วแดง และงิ้วปงแดง มีชื่อวิทยาศาสตร์ว่า Bombax ceiba Linn.