เสลาตามพรรณไม้ในสวนหลวง ร.๙ พ.ศ. ๒๕๓๙ ระบุว่า เป็นไม้ต้นผลัดใบสูง ๕-๑๕ เมตร เรือนยอดกลม ใบดก และกิ่งโน้มลงรอบ ๆ ทรงพุ่ม เปลือกสีดำแตกเป็นร่องเล็ก ๆ ตามความยาวลำต้น ใบเดี่ยวออกตรงข้าม รูปไข่กึ่งรูปขอบขนาน ปลายใบแหลม ผิวใบมีขนทั้งสองด้าน ช่อดอกใหญ่ ออกที่ปลายกิ่งและกิ่งข้าง ดอกสีม่วงอมชมพู หรือม่วง และขาว บางต้นมีสีขาวล้วน ดอกมีขนาด ๓-๓.๕ เซนติเมตร ผลกลมรี ผลแก่สีน้ำตาลดำ แตกออกได้เป็น ๕-๖ พู เมล็ดสีน้ำตาลเข้ม มีปีก ออกดอกเดือนพฤษจิกายนถึงมกราคม พบตามป่าเบญจพรรณเขตร้อนทั่วไปในเอเซีย ขยายพันธุ์ด้วยเมล็ด เสลาจัดอยู่ในวงศ์ Lythraceae มีชื่อวิทยาศาสตร์ว่า Legerstroemia loundonii Teijsm. et Binn. ชื่อสามัญไม่ระบุ

ดอกของเสลา ตะแบก และอินทนิลทั้งน้ำและบก มีลักษณะใกล้เคียงกันมาก พรรณไม้ของสวนหลวงฯ นั้น มีทั้งตะแบก เสลา และอินทนิลน้ำ แต่ขณะที่ตะแบกและเสลาไม่มีชื่อสามัญ อินทนิลน้ำระบุชื่อสามัญว่า Queen's Flower และ Pride of India ในคลังกระทู้ของพันทิป โดยคุณศูนย์สองหกที่ตั้งไว้เมื่อปี ๒๕๔๙ บอกว่าต้นอินทนิลน้ำมีชื่อสามัญ Queen's Flower, Queen Crape Myrtle และ Pride of India ว่าจะเรียกชื่อสามัญของเสลาโดยพละการว่า Crape Myrtle แล้วเชียว พอดีไปพบเว็บคุณ icido เข้าก็เลยรวบรัดตัดความเสียเลย ว่ามีเพื่อนแล้ว ถ้าจะเชยก็คงไม่เชยคนเดียว ฮา...