ภาพถ่ายของสุภาพสตรีในอดีตนี้มีอายุไม่ต่ำกว่า ๖๕ ปีมาแล้ว เป็นภาพในอดีตที่บอกให้ทราบถึงแฟชั่นการแต่งผม คอเสื้อ และการโพสต์ท่าถ่ายรูปของสมัยคุณยายยังสาว โดยเฉพาะทรงผม ความนิยมใส่เครื่องประดับ เช่น สร้อยคอ และต่างหู สมัยก่อน (สมัยคุณแม่-คุณยายยังสาว) เรียกต่างหูว่า "ตุ้มหู" ไม่เห็นมีใครเรียก "ต่างหู" ในพจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน ๒๕๒๕ ก็ไม่พบคำว่า ต่างหู พบแต่ ตุ้มหู เป็นคำนามแปลว่า เครื่องประดับหู ไม่ทราบว่า ต่างหูมีที่มาที่ไปอย่างไร ตั้งแต่เมื่อใด คำว่า ตุ้มหู เหมาะสำหรับเรียก เครื่องประดับหูของคนในสมัยคุณยายยังสาว เพราะเคร่องประดับหูนั้นมีลักษณะเป็น "ตุ่มกลม" แขวนติดกับตัวก้านที่เป็นวงคล้องไว้กับรูที่เจาะไว้ที่ติ่งหู มักทำด้วยทองคำหรือเงิน เวลาใส่แล้วตุ่มจะห้อยอยู่ด้านล่างแบบในภาพ สาวสวยคนหนึ่งไม่ใส่แบบตุ้ม แต่ใส่แบบติดแนบหู แบบนี้มักจะเป็นแบบฝังเพชรหรือพลอย ส่วนใหญ่ที่เห็นจะนิยมฝังด้วยพลอยสีต่าง ๆ อาจจะดูเข้ากันกับสีของเสื้อก็ได้ สมัยนี้สาว ๆ โดยเฉพาะสาวเมืองกรุงไม่นิยมใส่สร้อยทองคำ หรือต่างหูทองคำ บอกว่า เชย เป็นคุณนายบ้านนอก แต่ไม่ชอบก็ดีแล้ว สมัยนี้ใครใส่สร้อยทองคำจะเป็นภัยแก่ตัว เนื่องจากตกเป็นเป้าของมิจฉาชีพได้ง่าย อันจะทำให้เกิดอาการเจ็บทั้งตัวและเจ็บทั้งใจ หากมิจฉาชีพลงมือปฏิบัติการได้สำเร็จ