โรงเก็บของทั่วไปที่ปลูกสร้างเป็นการชั่วคราว ใช้เก็บข้าวของเครื่องใช้ที่ไม่สะดวกจะขนย้ายทุกวันและไม่มีค่ามากพอที่จะถูกขโมย ชาวนาไทยมักจะสร้างเพิงไว้ใกล้ ๆ นาของตน เพื่อใช้เป็นที่พักเหนื่อยและกินข้าวปลาอาหาร โดยปรกติจะมีลักษณะเหมือนศาลา หรือกระท่อมเล็ก ๆ มีเครื่องใช้ในการทำอาหาร เช่น ครกตำส้มตำ หม้อ จาน ช้อน ขันตักน้ำ ที่ล้วนเก่า ๆ โอ่งน้ำ แต่มักไม่มีเตาไฟ เพราะสามารถใช้ก้อนหิน ๓ ก้อนวางเป็นสามเส้าสำหรับตั้งหม้อและจุดฟืนกลางสามเส้านั้นได้ ศาลาหรือกระท่อมเล็ก ๆนี้ มีชื่อเรียกกันว่า เขียงนา ขนำ ฯลฯ แล้วแต่ภาค โรงเก็บของในภาพมีลักษณะถาวรกว่า เขียงนา ขนำ หรือกระท่อม อาจเป็นเพราะปัจจุบัน การทำนาใช้เครื่องทุ่นแรง เช่น รถไถ ฯลฯ ในขณะที่สมัยก่อนใช้แรงของสัตว์ (วัว ควาย) เป็นสำคัญ ดังนั้น ลักษณะของสิ่งก่อสร้างที่ช่วยอำนวยความสะดวกจึงเปลี่ยนไปตามความจำเป็นในแต่ละสมัย

ภาพถ่ายเมื่อ เดือนมกราคม ๒๕๕๔